Hattap
admin
Mesaj Sayısı : 112
Nerden : Batman
Lakap : Hattap
Kayıt tarihi : 11/01/09
 |  Konu: ...VURUN ULAN VURUN, BEN KOLAY ÖLMEM....  Salı Ocak 13, 2009 2:50 pm | |
| Yarım asırdır Siyonist çetelerin dipçikleri, jopları, tüfekleri, bombaları, füzeleri, işkenceleri ve kısaca ülkemi koca bir zindana çeviren zulümleri aralıksız devam ediyor. Onlar İngilizlerin gölgesinde ülkemize dadanıp tehditler ve terör eylemleriyle topraklarımızı elimizden almakla işe başladılar. Yeryüzünün en modern silahlarını üstümüze boşaltarak neslimizi yok etmeye çalıştılar.
Geceleri evlerimize baskınlar düzenleyip küçük büyük hepimizi kurşuna dizdiler. Köylerimizi basıp, hayvanlarımıza kadar bütün canlıları öldürdüler. Neslimizin bütünüyle yok olması için katliamlarını aralıksız sürdürdüler. Onlar öldürdükçe biz yeniden dirildik, yeniden çoğaldık. Analar, bereketli topraklar gibi yavrularını doğurarak işgalcilerin hedeflerini altüst ettiler.
Bizi sürüp topraklarımızda devlet kurmaya yeltendiler. Mülklerimiz üzerinde hâkimiyet kurmaya çalıştılar. Silahlarını kafamıza dayayarak bizleri evlerimizden, köylerimizden ve şehirlerimizden dışarı attılar. Başımıza her türlü musibeti getirdiler. Oysa biz hiçbir zaman teslim olmadık. Hiçbir şekilde işkenceci Siyonistleri tanımadık. Hiçbir zaman onların gölgesinde yaşama zilletine razı olmadık.
Başımızı kaldırdıkça vurdular. Onlarca kez katliamlar düzenleyip büyük küçük herkesi öldürdüler. Yüreği kan ağlayan analarımız, babalarımız, jop ve bomba sesleri altında büyüyen çocuklarımız, genç ve yaşlılarımız kısaca tüm Filistin çelik gibi azmin ve iradenin gölgesinde izzetli yaşamın dışındaki bütün yolları red etti.
Bizi kamyonlara doldurup ülke sınırlarının dışına attılar. Zor ve çekilmez şartlarda yaşamaya mahkûm ettiler. Bununla yetinmeyip komşu ülkelerde üzerimize gelip katliamdan geçirdiler. Sabra ve Şatilla gibi birçok yerde genç yaşlı çok sayıda insanımızı kurşuna dizdiler. Öldük, ezildik, evsiz ve barksız bırakıldık ama dimdik ayakta kaldık ve teslim olmadık.
Gün geldi gençlerimiz, etrafımızı kuşatan gafleti elleriyle parçalayıp İslam’ın gölgesinde yeniden hayat buldular. Bu, bir öze dönüş hareketiydi. Filistin direnişi Kur’an’ın gölgesinde asıl kimliğine kavuşuyordu. Bu öze dönüş sadece Siyonistleri değil, kavmimizden olan işbirlikçileri de rahatsız etmişti. Bu işbirlikçeler İslam’a düşmanlıkta Siyonistlerle aynı ideal ve karakteri paylaştıklarından, bizi ortadan kaldırmak için Siyonistlerden daha istekli ve daha ateşliydiler.
Bizi daha fazla öldürmeye başladılar. Elimizdeki her şeyi gaspettiler. Camilerimizi ve okullarımızı basıp gençleremizi kurşun yağmurlarına tuttular. Cenin, Beyt Hanun ve el-Halil gibi birçok yerde katliamlar yapıp yüzlerce insanımızı topluca öldürdüler. Bunlarla yetinmeyip kutsallarımızda didindiler. Kırmızı çizgilerimizi çiğnemeye kalkıştılar. Gençlerimiz, ölüm aşıkları, şehadete adanmış yiğitlerimiz, infilak eden bombalara dönüşüp bedenlerine bağladıkları patlayıcıları barbarların ortasında patlattılar. Kutsal direnişin bu yeni silahı düşmanın en güçlü silahlarını etkisizleştirmişti. Onlarca yıl öldürdükleri insanlarımız karşısında panik yaşamaya başladılar. Kabaran korku dalgaları, topraklarımızı işgal edenlerden bir kısmının geldikleri yerlere geri dönmelerine sebep oldu. Onlar öldürdükçe biz bomba olup kalplerinde patlamaya devam ettik.
Karşımızda tutunamayınca koca duvarlar örüp bizi durdurmaya çalıştılar. Topraklarımızı dört taraftan kuşatıp dünyayla irtibatımızı kestiler. Yine öldürmeye devam ettiler. Borudan yaptığımız füzelerle duvarları aşıp topraklarımızda kurdukları şehirlerini vurmaya başladık. Yine çılgına döndüler. Korku ve panik içinde şaşkın ördekler gibi sağa sola koşuşuyorlardı. Direnişi kırmaları her geçen gün biraz daha zorlaşıyordu.
Dünya ülkelerinin çoğunun yardımına rağmen karşımızda sarsıntı geçirmeye devam ettiler. Etrafımızdaki faşist ve işbirlikçi Arap rejimleriyle ve Filistin’deki hain grupla ittifak yapıp Filistin halkına daha fazla kıymaya başladılar. Uçak, helikopter ve füze saldırılarıyla kutsal direniş kalesi Gazze’yi yerle bir ettiler. Haince saldırılarda yüzlerce şehid, binlerce yaralı verdik. Ama biz teslim olmadık. Çelik siperler gibi gövdelerini birbirine dayayan çocuklarımız, düşmanın güçlü silahlarına meydan okumaya devam ettiler.
Ey zalimler, işgalciler, işçirlikçiler, hainler! Yağdırın üstümüze bombalarınızı ve füzelerinizi. Elinizde neyiniz varsa yağdırın üstümüze. Biz Filistiniz, teslimiyet ve alçalmanın kitabımızda yeri yok! Yeryüzü insanlığına insanlık dersi veren Muhammed’in (sav) ordusu, Hayber’de tarih yazan Ali’nin (ra) askerleriyiz. Biz Filistiniz! Adımız direniş, ruhumuz direniş, hayatımız direniştir.
Direnişimizin destanını kanımızla yazıyoruz. Siz vurdukça eriyor, bitiyor, küçülüyorsunuz. Oysa biz şehid oldukça her gün biraz daha güçleniyoruz. Attığınız her bomba sonunuzu getirdiği gibi bizi zaferlere biraz daha yaklaştırıyor. Direniyoruz, zaferlere doğru adım adım ilerliyoruz. Biz Filistiniz! Direniş ve özgürlük savaşçısıyız. Ayaktayız, direniyoruz, Hak Teala’nın va’d ettiği zaferlere adım adım ilerliyoruz | |
|
