NUR BACININ MEKTUBU

Gerçekten Diyecek Tek Bir kelime Bulamıyorum İnsan Namına Yapılan Bunca Zulümler Yetmemiş Gibi Kardeşlerimiz Bacılarımız Nelere Maruz Kalıyolar Utanın Ey Sahte Müslümanlar Ve Ben Müslümanım Diye Lüks Hayata Zevki Sefa İçinde Yaşayanlar Utanınnnn

Allah Razı Olsun İnan O Kadar Kötü Oldumki Anlatamam

Ey Filistin’li Nur Bacım

Senin feryadin tüm bedenimi sardi.
Vücudum diken diken oldu,
Ve titredim öyle bir titremeyle.
Nasil titremiyeyim ki,
Belki Ars’i Ala bile titredi.
Senin feryadina ve göz yasina,
Müslümanligindan utandi,
insanlar ve ben.
Çaresizligi yasiyorduk hep beraber,
Oturmakla zulüm kalkar saniyorduk.
Yillarca böyle uyutulduk,
Yahudiyi tanimiyorduk.
Çünkü Kur’an-i okumuyorduk,
Gerçegi göremiyorduk.

Ey feryadiyla ümmeti aglatan kiz!
Baba hasretiyle yanan,
Buna yillarca dayanan.
Tank ve tüfekle uyanan,
Çocuklugunu unutan.
Zulme meydan okuyan,
isgale karsi duran.
Onu siar yapan,
Her gün sehadete kosan.
Onu dügün sayan,
O askla yanan ve tutusan.
Davasi büyük olan,
Ölüme meydan okuyan.
Mermilere gögüs açan,
Her tarafa nur saçan.
Ümmete yol açan,
Topraga bereket katan.
Sikaki ve Yahya’ya kutsal bir davaya,
Mescid’i Aksa’ya.
Bunlar için savasmaya,
Yillarca dayanmaya.
Rahmana kavusmaya,
sereflice vurulmaya,
And içtin böyle bir sona.

Ey feryadiyla bizi uyandiran kiz!
Gözler aglamasada kalpler aglar,
Merhameti olan bunu anlar.
Sen bunu bize yasattin,
Yahudiye tas attin.
Bunu direnis yaptin,
Bikmadin usanmadin.
Yolundan geri kalmadin,
Agladin durdun,
Gözyaslarina boguldun.
Bazen Zekeriyya bazen Yahya oldun,
sehadete razi oldun.
Ama ihanetçi olmadin,
Davayi paraya satmadin.
Sehitleri sizlatmadin,
Kanini bosa akitmadin.
Peygambere hürmet yaptin.
Mescid’i Aksa’ya baktin,
Namaza hasret kaldin.
Özlem ve hasretle yandin,
Özgürlügü anladin.
Onun için vardin,
Ellerini açtin,
sehadete and içtin.

Yillarca böyle uyutulduk,
Yahudiyi tanimiyorduk.
Çünkü Kur’an-i okumuyorduk,
Gerçegi göremiyorduk.
Ey feryadiyla ümmeti aglatan kiz!
Baba hasretiyle yanan,
Buna yillarca dayanan.
Tank ve tüfekle uyanan,
Çocuklugunu unutan.
Zulme meydan okuyan,
isgale karsi duran.
Onu siar yapan,
Her gün sehadete kosan.
Onu dügün sayan,
O askla yanan ve tutusan.
Davasi büyük olan,
Ölüme meydan okuyan.
Mermilere gögüs açan,
Her tarafa nur saçan.
Ümmete yol açan,
Topraga bereket katan.
Sikaki ve Yahya’ya kutsal bir davaya,
Mescid’i Aksa’ya.
Bunlar için savasmaya,
Yillarca dayanmaya.
Rahmana kavusmaya,
sereflice vurulmaya,
And içtin böyle bir sona.

Ey feryadiyla bizi uyandiran kiz!
Gözler aglamasada kalpler aglar,
Merhameti olan bunu anlar.
Sen bunu bize yasattin,
Yahudiye tas attin.
Bunu direnis yaptin,
Bikmadin usanmadin.
Yolundan geri kalmadin,
Agladin durdun,
Gözyaslarina boguldun.
Bazen Zekeriyya bazen Yahya oldun,
sehadete razi oldun.
Ama ihanetçi olmadin,
Davayi paraya satmadin.
Sehitleri sizlatmadin,
Kanini bosa akitmadin.
Peygambere hürmet yaptin.
Mescid’i Aksa’ya baktin,
Namaza hasret kaldin.
Özlem ve hasretle yandin,
Özgürlügü anladin.
Onun için vardin,
Ellerini açtin,
sehadete and içtin.Ey Filistin’li kiz!
Senin feryadin tüm bedenimi sardi.
Vücudum diken diken oldu,
Ve titredim öyle bir titremeyle.
Nasil titremiyeyim ki,
Belki Ars’i Ala bile titredi.
Senin feryadina ve göz yasina,
Müslümanligindan utandi,
insanlar ve ben.
Çaresizligi yasiyorduk hep beraber,
Oturmakla zulüm kalkar saniyorduk