Cihad etmenin iki büyük şartı vardır; ihlaslı iman ve eminlik, ALLAH Azze ve Celle için ALLAH’ın düşmanlarını yine ALLAH’ın ölçüsüyle terk etmektir. Bir mü’minde bu iki şart bulunmadığı takdirde, kafirlerle savaşırken muzaffer olsa dahi dünya menfaati uğrunda dinini kendi nefsine feda eder ve mağlup olur. Bu yüzden mümin daima ahireti tercih etmek zorundadır.
Fudale Bin Ubeyd r.a. rivayet ediyor; “Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “Mü’min, diğer insanların malları ve canları hususunda güvendikleri kimsedir. Müslim, insanların dilinden ve elinden selamete erdikleri kimsedir. Mücahid, ALLAH Azze ve Celle’nin emrini yerine getirmekte boyun eğen ve nefsiyle çarpışandır. Muhacir, günahları ve hataları terk edendir.”[1]
Ragıb el İsfehani el Müfredat’ta der ki; “Cihad ve mücahede; düşmana karşı yapılan savunmada bütün gücünü harcamaktır.”
Haris el Aşari r.a. rivayet ediyor; Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem buyurdu ki; "ALLAH Teâla hazretleri, Yahya İbnu Zekeriya aleyhimâsselam'a, beş kelime söyleyip bunlarla amel etmesini ve onlarla amel etmelerini Beni İsrail'e de söylemesini emir buyurdu. Ancak O, bu hususta ağır aldı. İsa aleyhisselâm kendisine:
"ALLAH sana beş kelime öretip onlarla amel etmeni ve Beni İsrail'e de onlarla amel etmelerini emretmeni söyledi. Ya sen bunları onlara emredersin veya bunları onlara ben emredeceğim" dedi. Yahya aleyhisselam:
"Onları emretmede benden önce davranacak olursan yere batırılmam veya azab görmemden korkarım!" dedi ve halkı Beytu'l-Makdis'te topladı. Mescid ağzına kadar doldu. Mahfillere de oturdular. (Söz alıp):
"ALLAH bana beş kelime gönderdi ve onlarla amel etmemi ve size de amel etmenizi emretmemi bana emretti:
-Bunlardan birincisi ALLAH'a ibadet etmeniz, ona hiçbir ortak koşmamanızdır. ALLAH'a ortak koşanın misali şudur: Bir adam, kendi öz malından altın veya gümüş mukabilinde bir köle satın alır ve:
"Bu benim evim, bu da işim. (Çalış kazandığını) bana öde!" der. Köle çalışır, fakat kazancını efendisinden başkasına öder. Kölenin böyle yapmasına hanginiz razı olur? Aynen bunun gibi, ALLAH da size namazı emretti. Namaz kılarken (sağa-sola) bakınmayın. Zira ALLAH yüzünü, namazda bulunan kulunun yüzüne karşı diker, o sağa sola bakmadığı müddetçe.
-ALLAH size orucu emretti. Bunun misali şu insanın misaline benzer; O bir grup içerisindedir. Beraberinde bir çıkın içinde misk var. Herkes onun kokusundan hoşlanmaktadır. Oruçlunun (ağzında hasıl olan) koku, ALLAH indinde miskin kokusundan daha hoştur.
-ALLAH size sadakayı emretti. Bunun misali de şu adamın misaline benzer: Düşmanlar onu esir edip ellerini boynuna bağlamışlar ve boynunu vurmaları için cellatlara teslim etmişlerdir. Adam: "Ben az veya çok (bütün malımı) vererek kendimi fidye mukabilinde kurtarmak istiyorum" der ve nefsini fidye ödeyerek kurtarır.
-ALLAH size, ALLAH'ı zikretmenizi de emretti. Bunun da misali, peşinden hızla düşmanın geldiği bir adamdır. Bu adam muhkem bir kaleye gelip, düşmandan kendini korur. Kul da böyledir. Şeytana karşı kendisini sadece zikrullah ile koruyabilir."
Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm (burada hikayeyi tamamlayarak) dedi ki: "Ben de size beş şeyi emrediyorum: ALLAH onları bana emretti. Dinlemek, itaat etmek, cihâd, hicret ve cemaat. Zira, kim cemaatten bir karış ayrılırsa boynundaki İSLAM bağını çıkarıp atmıştır, geri dönen hariç. Kim de Cahiliye (ırkçılık) davası güderse o cehennem molozlarından biridir!"
Bir adam: "Ey ALLAH'ın Rasûlü! O kimse namazını kılar, orucunu tutar idiyse (yine mi cehennemlik)?" diye sordu. Aleyhissalatu vesselam:
"Evet, namaz kılsa, oruç tutsa da! Ey ALLAH'ın kulları! Sizi müslümanlar, mü'minler diye tesmiye eden ALLAH'ın çağrısı ile çağırın!" buyurdular."[2]
Cihad etmenin iki büyük şartı vardır; ihlaslı iman ve eminlik, ALLAH Azze ve Celle için ALLAH’ın düşmanlarını yine ALLAH’ın ölçüsüyle terk etmektir. Bir mü’minde bu iki şart bulunmadığı takdirde, kafirlerle savaşırken muzaffer olsa dahi dünya menfaati uğrunda dinini kendi nefsine feda eder ve mağlup olur. Bu yüzden mümin daima ahireti tercih etmek zorundadır. Nitekim Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem’e silahıyla gelip;
“Ben Müslüman mı olayım, yoksa savaşayım mı?” diye soran kimseye;
“Önce mü’min ve Müslim ol, sonra savaş”[3] buyurmuştur.
Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem, ALLAH’ın emirlerine teslim olmayanın ve ölçülerine göre hareket etmeyenin cihadını reddetmiştir. Mümin önce ALLAH’a teslim olmakla eminlik vasfını kazanmalı, sonra cihada başlamalı ve her halukarda dinini dünyasına tercih etmelidir.
Ebu Zerr r.a. rivayet ediyor; Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “En üstün cihad, kişinin nefsinin arzularıyla cihadıdır.”[4]
Enes, Ümmü Enes ve Ebu Hureyre r.a.’den gelen merfu rivayetlerde buyrulur ki; “ALLAH yolunda cihadın en üstünü namaza ve ALLAH’ı zikre devam etmendir.”[5]
Büreyde r.a.’den; “Kişi, yetmiş şeytanın vesvesesini yenmeden sadaka vermez”[6]
Abdullah Bin Amr.r.a.’dan; “Ey Hennan! İşe nefsinle cihad ederek başla! Ey ALLAH’ın kulu! Nefsinden başla ve onu temizle. Eğer savaştan kaçarken öldürülürsen ALLAH Azze ve Celle seni o şekilde diriltir. Eğer sabrederek ve sevabını da ALLAH Azze ve Celle’den umarak öldürülürsen ALLAH Azze ve Celle seni o şekilde diriltir.”[7]
Şeddad Bin Evs r.a.’den; “Akıllı kişi, nefsini hesaba çekip ölümden sonrası için çalışandır. Aciz olan ise, nefsinin heva ve hevesine uymasına rağmen, ALLAH’tan temenni edip bekleyendir.”[8]
Hac suresi 78. ayetinde; “ALLAH için hakkıyla cihad edin.” Buyruluyor. Hakkıyla cihad ibaresi hakkında Abdullah Bin Mübarek der ki; “Bu, nefis ve nefsin arzularıyla cihad etmek demektir.”[9]
Nablusi der ki; “Cihad iki kısımdır; büyük cihad ve küçük cihad. Küçük cihad insanın kafir olan düşmanları ile savaşmasıdır. Bu ancak, düşmanların, Müslümanların koruması altındaki herhangi bir yere saldırdıklarında herkese farz olur.
Büyük cihad ise, mükellefin bilmesi gereken en önemli yükümlülüklerden biridir ve herkese farzdır. Mümin nefsini kötülüklerinden arındırmak için ölünceye kadar cihad halindedir. Zira kafirlerin, dünyada küfürleri üzerinde devam etmeleri, Müslümanların dinine zarar vermez.”[10]
Ebu Hureyre r.a. merfuan rivayet ediyor; “Cihad yapmadan ve nefsinde cihad isteği taşımadan ölen kimse, nifaktan bir şube üzere ölür.”[11]
İbni Ömer r.a.’dan merfuan; “İyne ile alışveriş yaptığınız(yani taksitle alıp peşin sattığınız), sığırların kuyruklarından tutunup çiftçiliğe razı olduğunuz ve cihadı terk ettiğiniz zaman, ALLAH üzerinize zillet musallat eder ve dininize dönünceye kadar da kaldırmaz.”[12]
حدثنا محمد بن أبي محمد قال حدثنا أبي قال حدثنا سعيد قال حدثنا يوسف بن يحيى قال حدثنا عبدالملك قال حدثنا الطلحي عن عبدالرحمن بن زيد بن أسلم عن أبيه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال لا يزال الجهاد حلوا أخضر ما قطر القطر من السماء وسيأتي على الناس زمان يقول فيه قراء منهم ليس هذا زمان جهاد فمن أدرك ذلك الزمان فنعم زمان الجهاد قالوا يا رسول الله واحد يقول ذلك فقال نعم من عليه لعنة الله والملائكة والناس أجمعين
Eslem r.a.’den; Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “Gökten yağmur yağdıkça cihad tatlı ve yeşil kalacaktır. İnsanların üzerine bir zaman gelecek ki, onlardan bazıları; “Bu zaman cihad zamanı değildir” derler. Sizden kim bu zamana yetişirse, işte o dönem ne güzel cihad dönemidir.” Denildi ki; “Ey ALLAH’ın Rasulü! Onlardan biri bunu söyleyecek mi?” Buyurdu ki; “Evet, ALLAH’ın, meleklerin ve tüm insanların lanetlediği kişi söyleyecek.”[13]
Sebratul Fakihe r.a.’den; Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “Şeytan, ademoğlunun İSLAM yolunda oturup ona;
“Sen Müslüman olup dinini ve atalarının dinini mi bırakıyorsun?” der. O kimse Müslüman olursa günahları bağışlanır. Sonra şeytan onun hicret yolunda durur ve;
“Sen hicret edip evini, yurdunu mu terk ediyorsun?” der. Onu dinlemez ve hicret eder. Şeytan bu defa onun cihad yoluna oturur ve;
“Cihada mı gidiyorsun? Bu mal ve can cihadıdır. Savaşır ve öldürülürsen, karın ve malın başkalarına kalacaktır.” Der.
Adam bunu da dinlemez ve cihad eder. Kim bunu yapar ve ölürse, hatta yolda atından düşüp ölse bile, ALLAH’ın onu cennete koyması bir hak olur.”[14]
Osman r.a.’den ve başka sahabelerden gelen rivayete göre; Rasulullah sallALLAHu aleyhi ve sellem buyurdu ki; “ALLAH yolunda (cihatta) ayakları tozlanan kişiye ateş dokunmaz.”[15]
Ömer Bin el Hattab r.a. ordu komutanlarına şu tavsiyede bulunmuştur; “Ben size ve yanınızdakilere takvalı olmayı emrediyorum. Zira takva, hem düşmana karşı yapılabilecek en iyi hazırlık, hem de harpte kurulabilecek en kuvvetli tuzaktır. ALLAH’tan, sizi düşmanınıza karşı muzaffer kılmasını istiyorsanız, nefislerinize karşı da O’ndan aynı şekilde yardım isteyin.”[16]
Daru’s-Sunne & ebumuaz.blogspot.com
Dipnotlar
[1] Tirmizi(1621) İbni Mace(3934) Ahmed(2/379, 6/21) Ahmed Zühd(2340) Abdullah Bin Ahmed Zevaid(6/22) Hakim(1/54) Begavi Şerhus Sünne(1/29,10/353) Beyhaki Şuab(7/499) İbni Mende İman(1/452) Adeni İman(1/93) Humeydi(595) Abd Bin Humeyd(1/135) Şihab(1/109) İbni Hibban(10/484,11/5,204) Mecmauz Zevaid(3/268) Zadul Mead(3/20) Camiüs Sağir(9175) Camiül Kebir(1/442) Tergib(3/90) İbnül Mübarek Müsned(29) İbnül Mübarek Zühd(826) İbnül Mübarek Cihad(54) Bezzar(9/206) İbni Ebid Dünya Kitabus Samt(28) İbni Ebid Dünya Muhasebetun Nefs(s.102) Sehmi Tarihu Cürcan(s.201) Ebu Yala(7/4187) Hakiym et Tirmizi Nevadir(2/234) Darimi(2/211) Deylemi(6629) Elbani Sahiha(549) Ebul Hasen Tusi Erbain(1) Mizzi Tuhfetul Eşraf(8/262) Taberani(18/309) Beyhaki Zühd(356) İbni Teymiye Mecmuul Fetava(7/13) bkz.: Buhari(ilim 1) Müslim(1/49) Ebu Davud(2500) Nesai(iman 9) Beyhaki(10/187)
[2] Tirmizi(2867) İbni Huzeyme(salat 244,2/64) İbni Hibban(298-99) Hakim(1/117,235) Ahmed(4/202) Abdurrazzak(11/339) İbni Abdilberr İstiab(1/290) İbni Nehhas Meşariül Eşvak(11) hasendir.
[3] Buhari(2163) Müslim(1900) İbni Hibban(4601) Beyhaki(9/167) Zadul Mead(3/72) İbni Nehhas Meşariül Eşvak(1175) Ahmed(2/291) Said Bin Mansur(2555)
[4] sahihtir. İbni Neccar’dan; Camiüs Sağir(1247) Kenzul Ummal(11265) Ebu Nuaym Hilye(2/249) Deylemi(1/127) Hakiym etTirmizi Nevadir(2/234) Maverdi Edebid Dünya ved Din(s.97) Serahsi Kitabul Kesb(s.98) Elbani Sahiha(1496) Sahihul Cami(1099) Münavi der ki; “Suyuti bu hadise zayıf rumuzu koyarken zuhul etmiştir. Zira Deylemi ve Ebu Nuaym’ın rivayetleri sahihtir.” (feyzul kadir(2/31)
[5] Tayalisi(260,328,2510) Deylemi(1437,4076,8623) Metalibu Aliye(367) Taberani(25/129) Taberani Evsat(7/21,51) Mecmauz Zevaid(10/75) Tergib(2/257) Lisanul Mizan(5/424) Ukayli Duafa(4/149) İbni Hacer Elİsabe(8/167) Cem’ül Cevami(1/972) Camiüs Sağir(1254,5505) Tesdidül Kavs(1/208) Daiful Cami(1010) Mecma(1/302) her üçünden gelen rivayet de zayıf isnadlar ile gelmiştir.
[6] sahihtir. Ahmed(5/350) İbni Huzeyme(2547) Beyhaki(4/187) İbni Nehhas(1273) Hakim(1/417) Deylemi(6315) Camiüs Sağir(8124) Nevafihul Atire(1830) Sahihul Cami(5814) Sahiha(1268)
[7] Ebu Davud(5219) Beyhaki Zühd(525) Ebu Ya’la’dan; Metalibul Aliye(1876) İbni Ebid Dünya Muhasebetun Nefs(s.97)
[8] Tirmizi(2459) Ahmed(4/124) Ahmed Zühd(206) İbni Mübarek Zühd(171) Taberani(7141) Hakim(1/57,4/251) Taberani Sağir(2/290) Şerhussünne(14/308) Beyhaki(3/369) Şuabul İman(10546) İbni Mace(zühd,31) Tayalisi(1122) Ebu Nuaym Hilye(1/265) İbnül Cevzi Telbis(s.524) İbni Kayyım Mesayıd(1/146) Fethul Bari(9/342) Ahmed Rıfai Erbain(2) hasendir.
[9] Fahreddin Razi Mefatihul Gayb(16/376) İbni Kayyım Zadul Mead(3/23) Bursevi Ruhul Beyan(5/425) Bursevi Kitabul Hitap(s.236) Elmalılı(5/504) Hicazi Tefsirul Vadıh(4/172)
[10] Nablusi Beyanul Cihad Li Ehli Vedad(s.21)
[11] Müslim(imaret 158) Ebu Davud(2502) Ziyaul Makdisi Muhtare(11/439) Nesai(cihad 2) Tefsiri İbni Kesir(1/259) Beyhaki(9/48) Hakim(2/79) Cemül Fevaid(6154) Taberi(1/523) Deylemi(5575) Ahmed(2/374) Ebu Nuaym Hilye(8/60) Zadul Mead(3/25) Darimi(cihad 25) İbni Teymiye Mecmuul Fetava(7/19) Heytemi Zevacir(2/483)
[12] Elbani Sahiha(no 11) Ebu Davud(3462) Dulabi Kuna’da(2/62) İbni Adiy Kamil’de(256/2) Beyhaki(5/316) Beyhaki Şuab(2/92) Ahmed(2/28, 84) Taberani(3/207) Ebu Nuaym(1/313) Ru’yani(s.247) İbni Ebid Dünya Ukubat(s.79) Camius Sağir(740) İbni Nehhas Meşariül Eşvak(32) Cem’ül Fevaid(6158) İbni Ömer r.a.’dan müteaddit tariklerle rivayet ettiler. Tariklerin tümüyle sahih olmaktadır. Ayrıca Aişe r.a.’nın, ıyne alışverişine karşı çıktığına dair rivayet için bkz.:Ahmed(4/180)
[13] Sebti’nin Şifaus Sudur adlı eserinden naklen; İbni Nehhas Meşariül Eşvak(no 40) Allame ed-Danî Sünenul Varide Fil Fiten(3/751 no 371) isnad zayıf olup mürseldir. İsnadında bulunan Abdurrahman Bin Zeyd bin Eslem ittifakla zayıf bir ravidir. İbn Mesud r.a.'den merfuan; bkz. Ebu Yala(9/274) Maksadu Ali(902) Mecma(5/280) Metalibu Aliye(1890) isnadında müdellis bir ravi olan Bakıyye Bin Velid vardır. Ebu Ya'la'nın Mu'ceminin ulaşabildiğim nushalarında Bakıyye an'ane ile rivayet etmiştir. Lakin İbni Kesir'in Ebu Ya'la'dan nakline göre Bakıyye Bin Velid, tahdis siğasını eda etmiştir. Bkz.: İbn Kesir Camiul Mesanid(27/249) Neticede rivayetin isnadı kopuktur. Çünkü Ubeydullah Bin Abdullah'ın İbn Mesud r.a.'den rivayeti murseldir. Enes r.a.'den diğer bir şahidi; İbn Asakir Tarihu Dımeşk(43/347) Kenzul Ummal(4/556) bunun da isnadı zayıftır.
[14] hasendir. Ahmed(3/483) Nesai(6/21) İbni Hibban(1601) İbni Ebi Şeybe(5/293) Taberi(4/21) İbni Nehhas Meşariül Eşvak(202) Beyhaki Şuab(2/95) Tergib ve Terhib(3/161) İbni Kayyım Mesayıduş Şeytan(1/383) Iraki Tahricul İhya(1389) Elbani Sahihul Cami(2/73)
[15] sahihtir. Buhari(cihad 259) Müslim(1891) Tirmizi(3/93) Nesai(6/12) Hakim(4/260) Bezzar(keşful estar-2/263) Fethul Bari(2/390,6/29) İbni Ebi Şeybe(5/305,334) Ahmed(6/85) Beyhaki(9/162) İbni Hibban(mevariduz zaman s.382) Mecmauz Zevaid(5/278) İbni Nehhas Meşariül Eşvak(259-284)
[16] Beyhaki(9/170) İbni Nehhas Meşariül Eşvak(2/452) Kenzul Ummal(8/210) Hayatus Sahabe(4/258) Esad el Hatib el Butule(s.20)
Çarş. Ağus. 03, 2011 8:07 pm tarafından Misafir
Konu: CİHAD HER ÇEŞİDİYLE FARZDIR 